O'na Mektup

Öyle zor ki Yaradan'ım bu dünyada geçen savaş,Dünyanın geçiciliğini bilsen de akıntıya kapılmadan sana koşmak hele ki özlemini hiçbir şey dolduramazken, hele ki hasretini hiçbir aşk karşılayamazken.Bir yandan nefs bir yandan hayat hengamesi bir yandan sana olan hasret dayanması güç bir süreç.Ama bizi ne kadar çok sevdiğini bilmek içimi rahatlatıyor beni asla yarıyolda bırakmayacağını bilmek huzur veriyor.Biliyorum ki sen tüm merhametinle ve aşkınla her yerdesin.Umutsuzluklarımda savaşımda hep yanımdasın.Dokunmasan da gözyaşlarıma derinlerde bir yerlerde ruhumdasın.Sabretmemizi öğrenmemizi istiyorsun biliyorum en azından deniyorum.Kırılsada kalbim artık susabiliyorum.Senden gelene de gelmeyene de şükretmeye çalışıyorum.Sana layık bir aşık olmak imkansız belki ama yüzmeyi öğrenmeye çalışan bir çocuk gibi çabalıyorum.Bazen sevinçle coşuyorum bazen uçurumlarda kayboluyorum ama hep Sana dönüyorum hep Seni seviyorum.Ne yaparsam yapayım ne kadar mükemmel olursam olayım senin şefaatine muhtacım.Bu dünyada aciz bir noktadan başka bir şey değilim.Her yaratılmışta seni seyretmek başıma gelen herşeyi Sen'den bilmek muhteşem bir duygu.Seni bazen ılık esen mis gibi bir rüzgarda bazen bir gözyaşının damak yakan tuzunda bazen de yaşlı bir insanın avuçlarından seyrediyorum.Her yarattığındaki mükemmelliyet güzellik anlatılmaz, yaşıyorum.Her gün tüm günahlarımı affetmen için Sen'den af diliyorum ve şu dünyada istediğim en büyük şey Sen'in rızanı kazanmak Sen'den en başta bunu diliyorum.Seni sonsuz seviyorum ve karşılıklı olduğunu da biliyorum yoksa ben hiç bu satırları yazıyor olabilirmiydim?