UMUTSUZLUĞA KAPILDIĞIN AN 3

Hiç kendinizi çaresizliğin en dibinde hissettiniz mi? Çaresizlikle örülmüş bir icebergin içinde kımıldamadan donarak ve en güvendiğin kapı duvar olarak....Ne gariptir bu anlarda en yakınımız ne kadar da uzak aynalar adeta bir tuzak kendine bile yabancı aksi.... Kardeşin mesela ya da ailen hatta annen. Çaresizliğe bir de yalnızlığın eklenmesi ki genelde öyle olur ummadıkların ciğerinden vurur. Ama sen eli kolu bağlı donmuş olarak izlemektesindir An'ı. Çünkü çaresizlik An'da donmuş bir su damlası. O vakit anlıyoruz ki bize en yakın sadece Yüce Yaradan'dır. An'dadır yanındadır (eğer görebilirsen ) seni sonsuz sevgiyle sarmalamaktadır. İşte tam o sırada O'na sarılırsan umutlar yeşerir mucizeler gerçekleşir. Yükseliş başlar buzlar yavaş yavaş erir. Ama olaki sarılamazsan dönüşü olmaksızın; icebergin çöküşüyle derin sulara gömülür gidersin. Çaresizliklerimizi O'na sımsıkı sarılmak için bir araç olarak kullanabilmek umuduyla......