YOLCULUK BAŞLIYOR

Çocukluğumdan beri anlatıyorlardı bana Allah bizi çok seviyor O bizi koruyor ve gözetiyor herkesden ve herşeyden merhametli vs diye ama bu yaşıma kadar kafamda bir türlü anlamlandıramamıştım Allah ı ve bizden istediklerini neden yapmamız gerektiğini.sevgili babacığım Hakkı Türktan nacizane derin bir bilgiye sahiptir bana O'nunla ilgili çok şey anlattı Allah razı olsun.ama kafamdaki sorular hiç bitmiyor hep nedenler üzerine düşünüyordum ve tabiki yaşantıma aktaramıyordum bazı şeyleri.benim aklım gezmede eğlenmede ve arkadaşlarımla hoş vakit geçirmekteydi.evlenip çocuk sahibi olana kadar derin bir uykudaymışım.rahata alışmış olan nefsim O'nu tanımama için türlü oyunlar peşindeydi ve ben bunu anlayacak idrakde değildim.çok şükür ki okumayı hiç bırakmadım ama neden okudum?çünkü hayat sürecinde çelişkilere çıkmazlara düşüyor bunalıyor ve hırçınlaşıyordum.ben güçlüyüm herşeyin üstesinden gelirim diyordum.evet güçlüydüm ama çocuk sahibi olup geceleri onu uyutamadığımı sebepsiz ağladığında ona yetemediğimi gördüğümde kafamda çanlar çalmaya başladı.gücüm sınırlıydı bazı şeyler karşısında acizdim uyumuyordu işte bağırsam da ağlasamda  sevsemde uyumuyordu.sinir krizleri geçiriyor sinirden ağlıyor tam manasını bilmediğim Allah a yalvarıyordum beni kurtar diye halbuki kurtuluşun tam da içindeydim.bu sıkıntıların benim kurtuluşum için geldiğini anladığım anda aydınlanma başladı.......